Light, Dark, Flat, Bias - co to jest ?

Korzystając z Celestii.pl zamieszczam w jednym temacie co to są owe tajemnicze klatki. :)

Light Frame

FRAME (UJĘCIE) – synonim dla ekspozycji, Przykładowo: jeśli zrobiłem 15 ekspozycji po 4 minuty, to będzie to opisane jako 15 LIGHT FRAMES at 4 min each (15x4') .

Pochdnym pojeciem będzie tu LIGHT FRAMES (KLATKI Z FOTOGRAFOWANYM OBIEKTEM) – ujęcia wykonane, kiedy kamera rejestruje obraz z teleskopu/obiektywu, który ma zdjęty przedni dekiel (ustawioną konkretną przesłonę).

Źródło: http://www.celestia.pl/Frame

Dark Frame

DARK FRAMES (darks/darki) - Ujęcia wykonane na takim samym ISO, czasie naświetlania i temperaturze jak LIGHT FRAMES, ale z założonym na teleskop przednim deklem. Wykonywane w celu użycia przy dalszej obróbce materiału (usunięcia szumów, zaświetleń, hot pixeli matrycy itp)

Jeśli program używany do obróbki zdjęć sobie z tym poradzi, to w przypadku kiedy Light frame są krótsze, warto zrobić darki o czasach rzędu ~300 sekund, które dadzą lepszą statystykę do zrobienia Master Darka (uśrednionej ekspozycji z wszystkich pozostałych)

Źródło: http://www.celestia.pl/Dark_Frame

Bias Frame
OFFSET (lub BIAS) – Ujęcia zrobione na takim samym ISO, i w takiej samej temperaturze jak LIGHT FRAMES, ale na tak krótkim czasie naświetlania na jaki pozwala aparat (1/4000s w przypadku Canona 350D), z założonym na teleskop przednim deklem. Wykonywane w celu użycia w trakcie dalszej obróbki materiału

Oczywiście jeśli sprzęt na to pozwala biasy (nazywane też zerami) należy zrobić z zerowym czasem naświetlania.

Biasy należy odejmować od każdej innej klatki wykonywanej danym sprzętem (Dark_Frame, Flat_Frame, light frame). Za pomocą biasów usuwamy zliczenia sztucznie umieszczone w każdym pikselu, jeszcze przed rozpoczęciem ekspozycji. Wstawiane one są, aby elektronika kamery nie musiała radzić sobie z ujemnymi zliczeniami podczas odczytu matrycy.

Źródło: http://www.celestia.pl/Bias_Frame

Flat Frame
FLATS – Ujęcia wykonane na równomiernie oświetlonym obiekcie, takim jak LIGHT BOX, lub na niebie (sky flat) zaraz po zachodzie słońca lub niedługo przed wschodem. Poprawnie wykonany flat powinien być przede wszystkim nie prześwietlony (!), jeśli mamy taką możliwość to warto jest podejrzeć liczbę zliczeń w pikselach i robić takie czasy naświetlania, aby liczba ta nie przekraczała w znaczący sposów połowy maksymalnej wartości, wtedy kamera działa najbardziej liniowo. W przypadku, gdy robimy sky flaty teleskop należy skierować w przeciwną stronę niż słońce, aby na ekspozycji było jak najmniej gradientów (oczywiście nie można też skierować teleskopu tuż nad horyzont). Dobrym nawykiem jest tez po każdym flacie przesunięcie odrobinę teleskopu, w ten sposób usuniemy gwiazdy, które mogłyby się już zarejestrować (nawet jeśli ich jeszcze nie widać...). Uśrednianie flatów warto jest wykonać nie klasyczną średnią, lecz medianą, jest to kolejny sposób na usunięcie potencjalnych gwiazdek...

Flaty są używane w późniejszej obróbce materiału do korygowania winietowania (czyli zaciemnienia obrazu blisko krawędzi pola kadru) obrazu teleskopu / obiektywu, oraz do korygowania nierówności czułości kamery, czy też w końcu kurzu znajdującego sie na matrycy. Powinny być wykonane na najniższym ustawieniu ISO, na jakie pozwala kamera. Dekiel przedni zdjęty.

Źródło: http://www.celestia.pl/Flat_Frame