Rimae Sirsalis, Billy, Crüger

Billy znajduje się na południowych krańcach Oceanus Procellarum, na zachodniej półkuli Księżyca. Leży w południowo-wschodniej części podobnego co do wielkości krateru Hansteen. Wnętrze krateru zalała bazaltowa lawa, pozostawiając ciemną powierzchnię. Część obrzeża jest wąska i niska, z cienką ścianą wewnętrzną. Współrzędne 13.8°S 50.1°W, Średnica 45 km, Głębokość 1,2 km

Crüger - krater, który znajduje się w zachodniej części Księżyca. Najbardziej charakterystyczną cechą tego krateru jest bardzo ciemna powierzchnia wnętrza, posiada jeden z najniższych współczynników odbicia światła na Księżycu (Albedo – współczynnik odbicia światła). Powierzchnia została pokryta bazaltową lawą i jest prawie gładka. Zewnętrzna ściana jest niska i prawie okrągła nie zniekształcona uderzeniami. Położenie 16.7°S 66.8°W, Średnica 45 km, Głębokość 0,5 km.
Krater ten znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 52 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100
i tu http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2009/04/lunar-100.html

Liebig to księżycowy krater, który znajduje się na południowy-wschód od krateru Mersenius i na zachodzie Mare Humorum w południowo-zachodniej części Księżyca. Na jego południowym –zachodzie znajduje się nieco mniejszy krater de Gasparis. Obręcz ma niską, a wnętrze prawie gładkie. Położenie 24.3°S 48.2°W, Powierzchnia 37 km, Głębokość 1,5 km

Rimae Sirsalis – grupa rowów na powierzchni Księżyca o średnicy około 426 km. Znajduje się na współrzędnych selenograficznych 15,7 S 61,7 W. Nazwa tego systemu kanałów została nadana w 1964 roku przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i pochodzi od pobliskiego krateru Sirsalis.
Krater ten znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr. 77 http://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100
i tu http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2009/04/lunar-100.html
Wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Rimae_Sirsalis

Mersenius – krater uderzeniowy położony na zachodnim brzegu Mare Humorum, na południowo-zachodniej części Księżyca. Na południowy zachód znajduje się krater Cavendish, a na południowym wschodzie krater Liebig.

Ściany krateru są mocno zniszczone, szczególnie północna część. Krater Mersenius N leży w samym środku południowo-zachodniej krawędzi. Wnętrze zostało zalane przez strumienie lawy, które utworzyły nawierzchnię wypukłej kopuły. Jej wysokość szacuje się na 450 metrów w stosunku do podłoża ścian. Jest bardziej prawdopodobne, że została utworzona przez lawę znajdującą się pod powierzchnią. Na powierzchni całego wnętrza znajdują się liczne mniejsze kratery, ale mniej w pobliżu centralnego szczytu. Dodatkowo dwie wątłe szczeliny biegną w pobliżu wnętrza krateru.
Krater ten znajduje się na liście LUNAR 100 pod nr 44 https://the-moon.wikispaces.com/Lunar+100 i tu http://astronomiaamatorska.blogspot.com/2009/04/lunar-100.html
Wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mersenius