Philolaus i okolice

Philolaus Lat: 72.1°N, Long: 32.4°W, Diam: 70 km, Depth: 3.68 km,

 2015-01-04-19:59_9UT, MCT8"f12 ROI=640x472, ASI120MM, Red Long-Pass 610nm

 Opis i mapki położenia krateru. 

Carpenter to krater uderzeniowy w północnej części Księżyca, stosunkowo blisko krawędzi tarczy. Z takiej perspektywy obserwowany z Ziemi ma owalny kształt. Jednak w rzeczywistości jego brzeg jest praktycznie okrągły. Zewnętrzna krawędź opadająca w kierunku południowym łączy się ze starym kraterem Anaximander, a krater satelita Anaximander B leży na zachodnim brzegu. Na północny wschód położony jest krater Anaximenes. W geologicznej skali czasu Carpenter jest młodym kraterem, którego struktura nie została zniszczona przez późniejsze uderzenia. Jest zdecydowanie młodszy, niż otaczające go formacje kraterów. Ściany wewnętrzne noszą ślady osunięć, szczególnie wzdłuż wschodniej krawędzi, oraz początki tworzenia się charakterystycznych tarasów. Zewnętrzny brzeg jest prawie nietknięty. Z kraterem powiązany jest system promieni oznaczony jako część Układu Kopernika. Wnętrze krateru jest w dużej mierze położone na jednej wysokości, choć nieregularnie pokryte małymi wzgórzami. W pobliżu środka znajdziemy niezwykły podwójny szczyt centralny, którego wyższy szczyt leży po stronie wschodniej. Zbocze tego szczytu opada na południe, aż osiąga wewnętrzną ścianę brzegu krateru.

Pythagoras to sporej wielkości krater uderzeniowy znajdujący się w północno-zachodniej części tarczy Księżyca. Leży na północny zachód od nieco większego krateru Babbage. Z powodu położenia względem obserwatora na Ziemi kształt krateru wydaje się być owalny. Jedynie zachodnia część wnętrza krateru może być obserwowana z Ziemi, pozostałe obszary są zawsze ukryte. Dobrze zachowana krawędź krateru Pythagoras posiada szeroki system tarasów, oraz niewielkie urwiska na obszarze otaczającym krater. Krater posiada w przybliżeniu kształt sześciokąta. Dno jest spłaszczone, ale pokryte niewielkimi wzgórzami. Występują tam również osuwiska. W środku znajduje się ostra, górska formacja zakończona podwójnym szczytem wznoszącym się 1.5km ponad dno krateru.

Philolaus to krater uderzeniowy znajdujący się w północnej części widzialnej części Księżyca. Leży w niewielkiej odległości na południowy wschód od zalanego lawą krateru Anaximenes i na zachód od mniejszego krateru Anaxagoras. Częściowo zakrywa stary i zniszczony krater Philolaus C. Krater ten zachował swój kształt, który niewiele się zmienił od czasu jego powstania. Zewnętrzna krawędź jest w przybliżeniu okrągła, z niewielkimi nieregularnościami powstałymi w wyniku osuwania się skał. Największe takie osuwisko tworzy trójkątny kształt wzdłuż wschodniej krawędzi. Wewnętrzny brzeg krateru pokryty jest skomplikowanym systemem tarasów z ostrymi krawędziami w miejscach osuwisk. Na zewnątrz znajdziemy wał rozpościerający się na odległość równą połowie średnicy krateru we wszystkich kierunkach. Z kraterem powiązany jest system promieni, oznaczony jak część Układu Kopernika. [1] Wnętrze krateru jest nieregularne z poszarpanymi obszarami w centrum i w części północno-wschodniej. W środku znajdziemy podwójny szczyt centralny przesunięty na południowy wschód od centrum krateru. W kierunku północno-zachodnim ciągnie się niewielki podwójny grzbiet. Najbardziej płaski obszar to północno-wschodnia część wnętrza krateru. Dno krateru nosi niewiele śladów po późniejszych uderzeniach.