Mitchell, Egede, Barocius, Gemma Frisius, Buch

Mitchell jest kraterem księżycowym, nazwanym również Maria Mitchell. Jest on połączony wschodnim brzegiem z większym i bardziej widocznym kraterem Aristoteles. Górna część krateru jest szorstka i nieregularna, niska w środkowej części. Ściana zachodnia natomiast została całkowicie wchłonięta przez obrzeża Aristotelesa.
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Mitchell_(crater)

Egede to pozostałość krateru księżycowego, który został zalany przez lawę, pozostał po nim jedynie lekko wystający nad powierzchnię Księżyca wielokątny obwód. Znajduje się na południowym skraju Mare Frigoris, na zachodzie znajduje się Aristoteles. Na południowym zachodzie znajduje się łuk niskich gór zakrzywioną między kształtami Aristotelesa i Eudoksosa. Górna część Egede jest płaska i prawie bez zagłębień i rys. Jego kontury sięgają na maksymalną wysokość 0,4 km nad powierzchnię.
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Egede_(crater)

Barocius jest jednym najstarszych kraterów uderzeniowych, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży on na południowym wschodzie od krateru Maurolycus. Na południowy-zachód jest położony Clairaut, a na południowy wschód leży Breislak.
Obwód Barociusa jest w znacznym stopniu zniszczona. Spośród nich najbardziej zauważalną częścią jest Barocius B, który leży w całej północno-wschodniej części i łączy się z Barocius C. Na wewnętrznej koronie krateru znajduje się niski centralny szczyt przesunięcie na północ od środka górnej części.
Współrzędne - 44.9°S 16.8°E , Średnica – 82 km, Głębokość - 3,5 km
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Barocius_(crater)

Gemma Frisius - krater, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży na północ od ścian krateru Maurolycus, i południowy wschód od mniejszego krateru Poissona.
Zewnętrzna ściana krateru zostało poważnie zniszczona przez uderzenia, zwłaszcza wzdłuż północnej i zachodniej strony. Mniejsze satelitarne kratery D, G i H są popaczone z jego powierzchnią. Jak niektórzy obserwatorzy zauważyli, ta formacja kraterów nosi pewne podobieństwo do widoku łapy z trzema palcami, a krater Goodacre tworzy czwarty.
Południowo-wschodnia krawędź krateru jest zniszczona , a wewnętrzna krawędź zsunęła się niemal na jedną trzecią powietrzni wewnętrznej. Pozostała część jest na poziomie podstawy.
Współrzędne - 34.2°S 13.3°E, Głębokość – 4,7 km
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Gemma_Frisius_(crater)

Buch – stary zniszczony krater, który znajduje się na wyżynach południowych Księżyca. Leży na północnym wschodzie od dużego krateru Maurolycus porównywalnego wielkościowo do Büsching.
Krawędzi krateru jest lekko wydłużona w kierunku północnym tworząc kształt jajka. Krawędź jest zaokrąglona i zniszczona - tworzy jedynie niskie depresje w ziemi. Wnętrze górnej części krateru jest dość płaskie i nijakie, bez centralnego szczytu w punkcie środkowym.
Kiedyś sugerowano, że jest to krater wulkaniczny, ale później wykazano ,ze jest typowym kraterem uderzeniowy.
Współrzędne - 38,8 ° S 17,7 ° E, Średnica - 54 km, Głębokość - 1.4 km
Tłumaczenie z wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Buch_(crater)