Mons Pico – samotna góra księżycowa leżąca w północnej części basenu Mare Imbrium, na południe od krateru Platon. Jest to pozostałość wewnętrznego pierścienia Mare Imbrium, który ciągnie się na północny zachód tworząc pasma Montes Teneriffe i Montes Recti. Jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od góry na Teneryfie, a została nadana przez niemieckiego astronoma Johanna Hieronymusa Schrötera (1745-1816).
Montes Teneriffe leżą na południowy zachód od krateru Platon. Mieszczą się w okręgu o średnicy około 110 km, jednak szczyty zajmują tylko niewielką część tego terenu. Ich współrzędne selenograficzne wynoszą Księżyc 47,1 N 11,8 W. Góry tworzy kilka rozrzuconych grzbietów otoczonych przez morze księżycowe. Najwyższe szczyty osiągają wysokość do 2,4 km.
Na południowy wschód od gór leży samotna Mons Pico.
Mons Pico jest wydłużona z północnego zachodu na południowy wschód, ma długość 25 km i szerokość 15 km. Wznosi się na wysokość 2,4 km, podobną do tej, którą osiągają Montes Teneriffe. Mimo to szczyt, oświetlony przez Słońce pod kątem może tworzyć dobrze widoczne z Ziemi cienie, a to z powodu swojego odizolowanego położenia na morzu księżycowym.
Mniejsza góra na południe od Mons Pico oznaczana jest Pico B. Ta okolica morza jest godna uwagi ze względu na większą liczbę dorsów.
Wiki.
Fajny kontrast tych płaskich przestrzeni.
OdpowiedzUsuńStarałem się aby uwidocznić nierówności na płaskich przestrzeniach.
OdpowiedzUsuńKapitalnie Zdzichu. Właśnie o tym pisałem wcześniej . Do jesieni z planetami krucho . Będę właśnie w tym okresie letnim skupiał się na księżycu. A co do łysego wiem że masz ogromne doświadczenie i w razie jakiś moich wątpliwości na pewno skorzystam z Twojej wiedzy.
OdpowiedzUsuńSłużę pomocą.
OdpowiedzUsuń